-
1 cep
карма́н (м)* * *озвонч. -bi1) карма́нgizli cep — секре́тный карма́н
göğüs cebi — нагру́дный карма́н
iç cebi — вну́тренний карма́н
kesme kapaksız cep — прорезно́й карма́н
kibrit cebi — карма́н для спи́чек ( во внутренней стороне пиджака)
takma cep — накладно́й карма́н
yalancı cep — ло́жный карма́н
2) воен. вкли́нивание3) расшире́ние на прое́зжей ча́сти доро́ги ( для остановки транспорта)4) разг. моби́льный телефо́нcepten konuşmak — говори́ть с кем-л. по моби́льному
cebinden çıkarmak — заткну́ть кого-л. за́ по́яс, намно́го превосходи́ть кого
cebi delik — безде́нежный
cebini doldurmak — наби́ть себе́ карма́ны, хорошо́ зарабо́тать
cebine indirmek / atmak — прикарма́нить, положи́ть себе́ в карма́н
cebi para görmek — заиме́ть де́ньги, завести́сь - о деньга́х
cepten vermek — расплати́ться из своего́ карма́на; расплати́ться нали́чными
См. также в других словарях:
cebi delik — sf., ği Tutumlu olmayan (kimse), savurgan … Çağatay Osmanlı Sözlük
delik — is., ği 1) Dar, küçük açıklık İğne deliği. Burun deliği. 2) Dar, küçük çukur Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. S. F. Abasıyanık 3) Küçük hayvan yuvası Fare deliği. 4) sf. Delinmiş olan Hangi evden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cep — is., bi, Ar. ceyb 1) Genellikle bir şey koymaya yarayan, giysinin belli bir yeri açılarak içine yerleştirilen astardan yapılmış parça Elleri ceplerinde, kapıdan kapıya gidip geliyor. M. Ş. Esendal 2) Trafiği kolaylaştırmak, araçların… … Çağatay Osmanlı Sözlük